W czasie ostatnich Eko Wyzwań wiele emocji wzbudził temat wodoru, jako odpowiedzi na czysty transport i magazynowanie energii.
Pierwsza sprawa to pochodzenie wodoru. Wodór otrzymywany w procesie elektrolizy wody zasilanej energią elektryczną generowaną z wykorzystaniem paliw kopalnych nie jest wodorem zielonym. Zatem najważniejsze w tym procesie jest, aby ten pierwiastek był otrzymywany z pomocą energii odnawialnej.
Proces elektrolizy jest także sposobem na magazynowanie energii. Nadmiary energii odnawialnej są przekształcane w wodór (elektroliza), magazynowane a następnie, za pomocą ogniwa paliwowego produkują energię elektryczną i dostarczają ją do systemu energetycznego – najprościej rzecz ujmując.
Zielony wodór jest także rozwiązaniem dla motoryzacji. Co istotne, jest także ekonomiczny w zużyciu.
Kiedy Grupa lotos rozpoczęła współpracę z Toyotą właśnie nad napędem wodorowym mogliśmy usłyszeć wyliczenia, że autobus wodorowy zużywa w ciągu roku taką ilość wodoru, jaką instalacje Grupy Lotos produkują w ciągu godziny. Ile to właściwie jest? Samochód może przejechać 100 km zużywając 1 kg H2, autobus na tym samym dystansie zużyje 7-8 kg H2. Oba mają zasięg 400-500 km. To jest zdaje się największa przewaga nad napędem elektrycznym. Baterie nie są wstanie dać takich rezultatów. Dorota Włoch z Grupy Eneris, w czasie konferencji przytoczyła przykład samochodu wykorzystywanego w gospodarce odpadami. Chodziło o śmieciarki, te na prąd- jak zapewniała - kosztują fortunę, mają bardzo ograniczony zasięg a baterie są tak duże, że na odpady brakuje miejsca.
Kłopotem w korzystaniu z baterii w motoryzacji jest koszt środowiskowy i dostępność rzadkich pierwiastków, takich jak lit, w ich produkcji.
Na Eko Wyzwaniach Anna Kubicka, z Toyota Centrum, zapewniła, że koncern Toyoty wydaje miliardy na badania i na pewno nie inwestowałby w technologię bez przyszłości. Trudno nie przyznać racji a czas pokaże, czy to właściwy kierunek.